Yağmurlu bir ayak sesine benziyor yokluğun,
Gitmelere bürünüyor hep.
Ellerim, yüzümde visale eriyor birden
Kimsenin dokunamadığı bir cenaze oluyorsun.
Ortada,
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta