İnsan içinde yaşatıyor
aşkı ve nefreti.
İnsan;
ihtiyaçları kadar seviyor.
Yetebildiği kadar yettiğinde kendine
sonunu düşündüğün de.!
aşkın ve ihtiyaçların sonsuzluğu çiziyor
çizgiyi.
Saygı olsa bile güvende
yetmiyor..!
Yeniliyor,tükeniyor insan
yenilik adına bir adım
elden avuçtan kayan kum-saatinde durmaz.
Yenilir yutulur değil.
Adına aşk bitti
ayrılık diyoruz.
Birkaç adım geriye düşüyor rüzgar
sırtından kalkmayan yükler
Ağırlığınca çöküyor acı.
Halil KıvrıkKayıt Tarihi : 30.1.2009 22:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!