Ağırlığımı Koyamadım Şiiri - Emre Özeren

Ağladığın günden beri aklımda onlarca soru,
Nedir günden güne artan o çelimsiz korku?
Düşünüyorum da çıkış yok ne acayip bir sorgu.
Denedim binlerce defa doğru yolu bulamadım
Üstüme gelip durdular, ağırlığımı koyamadım.

Gül dedim olmaz dedin; beni çileden çıkardın,
O da yetmezmiş gibi beni de ağlar biri yaptın
Bir iki lafla malum; gözümden yaş akıttın.
Kötü laf söylesem ne olur bir yere varamadım.
Beni de mazlum gördüler, ağırlığımı koyamadım.

Kaç defadır denedim, mutlu olup gülemedim.
Dünya başıma yıkıldı, çekil aradan diyemedim.
Ne dertler gördüm ben,neler… aklımdan silemedim.
İç çektim durmadan, rahat olup yatamadım.
Hep beraber oldular, ağırlığımı koyamadım.

Mazlum Emre dert yandı; biri bine katamadı,
Çok çalıştı ama emeline varamadı.
Ağladı günden güne gözünden artık kan aktı,
O da garip olmuş, derde çare bulamamış,
17 yıl geçmiş aradan, ağırlığını koyamamış.