Ağırlaştı zaman Şiiri - Selma Doğan

Ne oldu durdu birden, ağırlaştı zaman, ne vakit geçiyor.
Ne zaman ilerliyor, oysa hiç böyle düşünmemiştim
Zaman gelir geçer demiştim.
Ben mi yoruldum?
Zaman mı ağırlaştı hiç bilmiyorum.
Uzağı göremeyecek kadar soluk bakışlarım.
Eskiye ait bir şarkı çalıyor kulaklarımda,
Götürüyor beni çok uzaklara,
Sarılmaya hasret kollarım.
Düşünüyorum da sen olmayınca anlamı var mıydı hayatımın,
Çok yorgunum, bir o kadar da huzurluyum.
Ben gökyüzene çıkıyorum merdivensiz, yıldızlara dokunuyorum.
Gülüyorsun belki bana ama ben böyle hissediyorum.
İçimdeki heyecanı kimse görmüyor.
Kimse bilmiyor kalbimin ne kadar hızlı attığını,
Ben durduramıyorum içimdeki isyanı,
Seviyorum, ben sevdikçe bir çığ oluyor duygularım.
Gökyüzü grileşmiş, hava kapalı, benim gözlerim görüyor aydınlığı,
Etrafıma bakıyorum, kimse görmüyor benim gördüklerimi,
Bende kimseye söyleyemiyorum.
Ben yanına gelene kadar, yalnız bırakmıyor melekler,
Gece ansızın uyandığımda, çok güzel kanatlar görüyorum.
Ama dokunamıyorum.
Dokunmak istesem kayboluyor.
Bir ses bana "sabret" diyor.
"Size hayatın bütün güzellikleri sunulacak,
Dile bizden ne dilersen sana verilecek" diyor...
Ben seni diliyorum…
Ağırlaştı zaman, sebebi varmış bu ayrılığın,
Zaman ağırlaştıkça, sevgini yüreğime sığdıramıyorum.
Gittikçe büyüyor, yalnız taşırken yoruluyorum ama bırakmıyorum.
Ağırlaştı zaman bizim için, saçlarımıza düşmeyecek aklar,
Kırışmayacak yüzümüz,
Eğer bize bir hayat verilmişse, biz zamanı değil, zaman bizi bekleyecek,
Bizim sevgimiz ölümsüzleşecek, ben hiç bu kadar sevilmemiştim...

09.03.2014 20.37