Ağırdan Alıyorum Hayatı

Ağırdan alıyorum hayatı şu sıralar
Uyanıp yataktan çıkmayı ya da
Kahvaltımı alelacele yapıp
Koşaradım işe gitmeyi
Anlayacağın
Gölgesinden de ağır bir adam olup çıktım gittiğinden beri
Akşamları eve döndüğümde
Dakikalar sürüyor üzerimi değiştirmek
Yemek yemekse geceyarısını buluyor zaten
Sevdiğimiz o filmleri bile ağır çekimde seyrediyorum
Biliyor musun?
Sırf inandırabilmek için kendimi hayatı ağırlaştırdığıma
Her basamağını bir dakikada çıkıyorum
Yatak odasına giden merdivenlerin
Sabaha çeyrek kalaya kadar ağır gidiyor herşey
Ta ki başımı o soğuk ve sensiz yastığa koyuncaya kadar...
Ağır ağır gözlerime çöken o kapkara sensizlik var ya
Yüreğime çarpıp kaçıyor durmadan
Boğazımı sıkıyor dikenli elleriyle
Nasıl da hızlı nefes alıp veriyorum bilsen
Saçlarım bile beyazlıyor geceden sabaha
Ve yorgun düştüğünde gözlerim
Uçurumdan yuvarlanır gibi uykuya
Hasretim koşaradım düşüyor ardına
Oysaki çoktan sabah oldu
Güneş çoktan vedalaştı ufukla
Alabora olmuş bir gemiden arta kalan
Eski bir filika yalnızlığında
Kollarımı kürek niyetine daldırıp soğuk ve derin sulara
Ağır ağır açılacağım
Yine sensiz
Yine yalnız bir gün ortasına
Ağırlaşacak yine herşey
Ağırlaşacak zaman ve mekan...
Bir yokluğun kalacak hiç durmayan
Bir de yokluğunun açtığı derin yara
Hiç durmadan yüreğimde kanayan