Ağır Yük... Şiiri - Yunus Akgün

Ağırlaştı yüküm, bir kenara yıkıp…
Buralardan çekip, gidesim var benim
Sırtımı memlekete doğru çevirip,
Dönmemeye tövbe, edesim var benim…

Bir güzel günümü seninle dermeden…
Diz dize oturup bir sofra sermeden…
Ölecez mi bilmem vuslata ermeden! ..
Kaderime isyan, edesim var benim…

Dargınım bahtıma kaldırmam başımı
Diyarlarda buldum hep ekmek aşımı
Kaldırır mı, yâd elde ölsem na’şımı!
Kabrime şimdiden, giresim var benim…

İntizar eder mi ki anam uzaktan! !
Uykusuz Yorgunum ben her sabahtan
Gecenin sonundayım ağarıyor tan
Yüreğimi yerinden, sökesim var benim

Onmaz yaralarımı kimse bilmeden
Gurbetten dönemem belki ölmeden!
Tazelenir gözyaşım daha silmeden
Yüzümü yerlere, dökesim var benim

Yunusum acizim bir viran eldeyim
Şaşırmışım yolumu bilmem nerdeyim!
Adım anılmasa da gönüllerdeyim
Hu çekip Mevla’ya, gidesim var benim

UYKUSUZ /22.02.2016
KAHRAMANMARAŞ