Ağır Yaralım Şiiri - Nail Yavuz

gizlice yağmura ver yüzünü
karanfil kokularıyla işlenmiş
bir İzmir imbatında
yüreğimin sargılarını sök
ağır yaralıyım.

yorgun bir mevsime başlarken
eskiyen eylüllere gömüyorum anılarımı
uçsuz bucaksız okyanus ortasında
kısacık bir ayraçtı mutluluklarım

belki de biraz akşamdım

sayısız güller kanadı dikenlerimde

umutlar usul usul düşerken
her yarayı bir hüzünle dağladım

kanayan yaralarım
örselenen yüreğimde
ayrılığa savrulurken oklar
kan sürdüm gözlerimin akına