Ağır Top - İnisiyasyon

Ben bir müstakbel cehennem ehliyim
Cennetlikler çok cennetlik şimdi

Çökerken akşam yine uğuldayan tepeme
Burnumda yine barutun sözü yanık
Bir tuzakta doğdum doğalı hep, dünyada
Ben bir topun ağzına yaklaşıyorum
Kutsuyorum kıvılcım bekleyen fitili
Sürülmeyi bekleyen yeni göğü
Lanetime sürülmeyi bekleyen yeni göğü
Benden bile utanan lanetime
Sürülmeyi bekleyen göğü
İnfilaka gerek mi var
Coşku ve neşeye bak
zaten tuz buz olmuşlar

Bütün akşamüzerlerini kutsuyorum
Hep kutsadım oldum olası olmadım

ben olmadım

Sokaklarına yeni çıkmazlar çizdiren kalemde,
Son çizgide son sokakta kaldım
Kirli çıkmazlığımı sardım akşamüzerlerine
Kefen beyazı düşlerimi
Yıldızları toprağa verdim

Biteviye çizdiğin kuru kahırları
Kutsuyorum tenimdeki çöl çatlaklarını
Ben bir müstakbel cehennem ehliyim
Akşamın üzerine koca bir mum gibi
dikilmiş günahım ben uzun beyaz
Ömrüm gibi erimiş bir mum

Kendimi kendim yaktım ben biliyorum
paşa paşa eriyorum çelişkiden
Dünyaya dikilmiş eriyorum

Müstakbel cehennem ehliyim diyorum
eriyorum

Gecenin tanrısızlığına
Çukura, ateşe, ve zakkuma
Zincire, kancaya ve coşkuya
Andolsun verilmiş eriyorum

Beni ben yaktım! Biliyorum,
Her şeyi ben yaktım kabul fakat;
Bana ateşi ve
Beni de bana veren
Sendin!

Dünya!

Kutsuyorum inanılmış çelişkini ve seni
Beni bir ömür boyu
Tuzak bir topun ağzına yakıştırmanı
Kelle koltukta yaşatıp
Bir topun ağzına bizleri yapıştırmanı.

Kutsuyorum yüceler yücesi cehennemini
Ve seni !
Ve bir topun ağzında bizden
Bize,
biz olmayı yasaklayışını!

Ah canım benim
Yazık, çok tatlısın.
Kutsuyorum yüceler yücesi çelişkini,
Kararsız karanlığına kusmuşun tekiyim,
Ağır toplara sürülmüş çiçeklerim, sen istedin!
Ben bir müstakbel cehennem ehliyim!
Ben bir müstakbel
cennetlikler çok güzel

sefilce erimiş tuhaf bir mum ehliyim
Erimişler kavmindenim

Ben artık az varım
Çok yokum
Sende

Dünya.

yok
olmadım ben olmadım

olmadım.

İNİSİYASYON