Ağır Sanayii, Şort Ve İsrafil

Sen uyursun kar yağar üstüne
Aşk ivme kazanır papaz dilince
Gece rahimden yırtılarak parlar
Bir teneffüsü daha kucaklar
İçimdeki çocuklar
Umut küçülür git gide
Sahibinden öteye bulanık
Hâşâ Allah mı kokar çocuklar
Demircinin paslı sakalından doğar günün yövmiyesi
Ve elleri şimdiden ağır sanayi
Dere kenarları ve park ağızları şortumun gülen tozlu kenarları
Derimi kaplayan bir İsrafil çocuğudur zaman
Hangi umudu kucaklasa eriyecektir bir rüzgârdan