Ağır Saatler Şiiri - Cemil Neşeliler

Sevemedim şu akşam saatlerini
Karanlıklar sülük gibi yapışır boğazıma
Emer şafak sökünceye dek kanımı
Doymak bilmez iştahla sarılı ruhuma

Dün de böyleydi, yarın ne olacak
Zehrini aldım ya etmem gayrı iflah
Sabah olmaz, gece tükenmez
Saysam yıldızları saymakla bitmez

Teraziye koydum sıra sıra saatleri
Hep ağır bastı bir sonraki
Uğraştım dirhem almaya kefeden
Ne çare, arttı misliyle kendiliğinden

Tiryakisi mi oldum nedir gecenin
Kederi tütün diye içtim derinden
Odalar kürekledi duvarımı bendimi
Kumum çakılım demirim darmadağın

Vurdukça vuruyor balyozu daha dibe
Topraklar yığılıyor yavaş yavaş yana
Açılmış orta yerde iki metre bir çukur
Beyazlara büründüm doğurdum güneşimi

Sen neredesin...