Han kapısından ağır yüreğimin kapısını
Ellerinle araladın
Sonra..
Sonra girmedin
Ayaküstü biraz hasbıhaldi! ..
Ve gitmen gerekti sana göre
Gördüğün tabure bana aitti
Ardına yaslanırken kapı, yol'a koyuldun..
Göremedin taburemin karşısındaki, kapının da tam arkasına saklı tahtını
Duvarından aldığı kuvvetle
Kilidine doğru usulca ilerlerken hüznüyle şimdi bu kapı
Diyemese de ardından
Haykıramasa da ağırlığındaki muhtevanın kıskacından
Gene de bekler
Sokağın bir köşesinden dönüp
Kilidine kavuşmadan
Koşup süzülürmü diye
En ince aralığından içeri
Kayıt Tarihi : 22.3.2006 00:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!