Kahretsin bütün şiirlerim sana çıkıyor
Ağlasam ağır kan kaybı
Sussam feci bir kaza
Kalbim diyorum icabından fazla seviyor
Ben ziyadesiyle deliriyorum.
İçimden tanklar geçiyor
Bilsen ölmek vaktidir
Bahçemdeki güllerin boynu bükükler
şu an seni sevmem gayrı meşrudur
İçimden sessiz çığlıklar atıyorum
Duymamaları imkansız
Oysa seni hala sevmemin bütün gerekçeleri çürük
Ben kendimden kaçarken sana tutulmamış olsaydım keşke
Ellerin ne güzel kokuyordu
Ama ben hiç koklayamadım
Anlattıklarınla yaşadım seni
Sesinle bağlandım hayata
Hiç bir gün ihtimal vermemiştim
Söylediklerinin bir yalan olduğuna
Uzak bir dağın eteğine yaşlanmış bir şehir kadar yalnızım şimdi
İçim çok kalabalık oysa
Harun Tınastepe
Kayıt Tarihi : 9.10.2025 23:41:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!