Ağır Geliyor Şiiri - Necdet Utku Ozkaya

İnsanın en güvendiği vurunca sırtından
Bırakınca yarı yolda bir başına
Yıkınca bütün hayellerini, dünyasını
Hayat ağır geliyor, anlamsız, boş

Birde sevdiği yük bindirince omuzlarına
Ağlamaktan harap olmuş bu yürek
Sıska, çelimsiz bacaklarıyla taşıyamıyor
Bu yük ağır geliyor, anlamsızi boş

Kimsesiz diyarlardayım gittiğin günden beri
Sokaklari kaldırımlar yanlız
Ağlıyor attığım her adımda
Göz yaşları ağır geliyor, anlamsız, boş

İçimde biri daha var sanki
Gittiğin, bıraktığın günden beri
Feryat ediyor, bıkmadan usanmadan
Haykırışlar ağır geliyor, anlamsız, boş

Çektin gittin arkana bakmadan
Acımasızca vurdun bu kalbi
Koca bir yalanmışsın, sevginde yalan
Seni görmek ağır geliyor artık, anlamsız, boş