Kök salmış ağaç idim peronların soğuğunda
Taş duvarlarında garların dondu gölgeler
Beklediğim trenler değildi, sendin beklenen
Şafakların köründe hissiz raylara dalan gözlerim
Ellerim üşüdü düşlerim gibi, daraldı nefeslerim
Hasret yüklü vagonlar gelip geçtiler sen yoktun!
Uzayıp giden raylarda sonlanmadan bir yaşam
Sevdanın ateşi eğer
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Devamını Oku
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
