Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
''şu zamana kadar'' diye başlayan bir cümleyle bir pazarlığa oturmuş olabiliriz bir yerlerde.. ama 'zaman'la bir pazarlığa oturma şansımız hiç olmayacak bizim.. yalnız umutlu dileklerimiz olacak onun içinde.. ve gerçekleştirebildiğimiz hayaller bir de.. bir de yalnız şiir kalacak sonra, bütün herşeyden geriye.........kutlarım murat bey.. yüreğinize sağlık.. saygılar size..
Yaşamın arda kalanı sana yetiyorsa mesele yok- yetmiyorsa adımlar daha hızlı atılacak- yaşamak için- yaşamın sırrı da sınırı da belli- ve senin elinde- yüreğine sağlık..
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta