Ağlarsın Şiiri - Kemal Berk

Kollarıma zincir vurup gülerken
Yüreğimi görsen, şaşar kalırsın
Esir alıp köle gibi ezerken
Yaptığına pişman olur ağlarsın

Ağuyla karışık balı verirken
Başım öne düşüp yerde erirken
Mecalsiz halimle çula sererken
Yaptığına pişman olur ağlarsın

Güneş değil, sensin yakan bedeni
Ruhsuzluk ruhunda, candan edeni
İlimsiz ağızın olmaz medeni
Yaptığına pişman olur ağlarsın

Sanma ki Kerbela geride kaldı
Sahra çöllerine gönlümü saldı
Ettiği laflarla ömrümü aldı
Yaptığına pişman olur ağlarsın

Kül'özü umutla baktı gözüne
Ağzından çıkacak bir çift sözüne
Yıllarca aldandı kandı közüne
Yaptığına pişman olur ağlarsın