Ağır Ağır Giderken Şiiri - Kemal Berk

Ağır ağır giderken
Yorgun beden sallanır
Kafada kırk düşünce
Tilkileri kandırır
Hepsi girmiş birbirine
Kuyrukları karışır
Kim ne derse desin, ağır gelir gönlüme
Selam vermiş şu adam
Birde bakar yüzüme
Demezmi bakarken,
"Iyiki selam verdik, bir de küfret bari"
Utandım kendimden
Sanki şu karşımdaki köpek bana kızarcasına
Sırtını dönerek yatıverdi oraya
Neydi bu halim ki, doğruyu yanlış anlarım şimdi hep
İşte o an anladım ki, durum çok vahim
Ben bende değilim
Özümde bozulmuş
Dilimde bozulmuş
Gözümde bozulmuş
Her şeyi yanlış anlıyorum
Oysa sessizce duran masum adam yanımdan uzaklaşırken
O utanmıştı da.
Ben hala pişkin pişkin bakıyordum
Kendime bir tokat atasım geldi işte o an
"Tüh be sana, adamlığın batsın, sende adammısın" diye mırıldandım.
Telefonun tutup,şelvesinden kendime bakarken
Üç beş genç gördü halimi
"Adam delirmiş bak hele"dediler
"Hem telefona tükürüyor, hemde tokat atıp kendine kızıyor"
"Vah zavallı nedir ki derdi" diye de üzüldüler
Şöyle arkalarından bakarken
Hayat insanı ne hale getiriyor dedim
Sevenler sevdiğini derken,
O sevdiğini diyenlerin,
Yüzlerine gözlerine tüküresim geldi ta yüreğimden
Sahtekar, riyakar utanmaz adamlar
Ne kadar da masumca sevdiğine bakarlar
Baksana kocaman adamı yakıp yıktılar
Bir de Kül'özüne çevirdiler