Ağır ağır Şiiri - Namık Atasoy

Güneş umut devrederken yarınlara
Ufukda bir hayal kaybolur ağır ağır
Zaman acımasız,zaman vefasız
Nasılda tüketdi koca bir ömrü ağır ağır.

Açarken soldun,yanarken dondun
Unutma! sen ne ilk nede sondun
Deli gönül hep daldan dala kondun
Kırılır kanadın kolun ağır ağır

Sırtına binen yük ne kadar ağır
Gözlerin görmez olur kulağın sağır
Haydi durma,içinde biriken ne varsa haykır
Son nefesde gidiyor elden ağır ağır.

Yüreğine düğümlenen ne şiddetli kahır
Hep yanındaydı dostların nerede çağır
Bu kez yolculuk yayan,adımlar yavaş
Veda vakti geldi arkadaş,sallanır eller ağır ağır..