Ağır Adam(!) Şiiri - Muharrem Çetinkaya

Bir gün yürüyorduk
Yanımda
Ağır(!) bir adam..
“Canım bir bardak süt istedi”dedim.
“Süt nedir” dedi,ağır(!) adam.
“Süt,beyaz bir sıvıdır”dedim.
“Beyazı biliyorum ama sıvı nedir? ”dedi,
Ağır adam.
“Su_dur,damardaki kandır”dedim.
Bunu bana öğretmişti babam.
.
“Suyu bilirim,damardaki kan nedir? ”dedi
Ağır adam.
“ Bizi yaşatan,canımızdır“ dedim.
“Yaşamı görüyorum ama can nedir ki? ”dedi
……………….
“Sabret oğlum daima”derdi babam,
Ama taşmıştı artık sabrım;
Tutup elini;
_batırdım iğneyi.
-Vay anam…
“işte bir iğneye dayanamaz,yanar can.”dedim.
“-Anladım”dedi.
_barut gibi.
Ağır adam(!)
.
“Anladım da,
…………………………..
“Kim yakar bu canı”dedi.
_O canı, barut sandı.
_silahında var diye.
“İğne,tetik,parmak,sabırsızlık”dedim
Ağır ağır salladı başını,
_anladım…
Memnun oldu,
Kan ve barut ilişkisinden,
Ağır adam
.
“Görecelik aldatır “derdi babam,
“Tamam! ”
“Sütün ne olduğunu şimdi anladım”
Dedi
Ağır(!) adam! ...