neyi tutsam kırıntı zamanlara çıkıyor kapı
ortaçağ sandığından daha kalabalık hüznün
sarsak, hatıraya demirlenen üç beş çeyiz
kırıktı…
süremedim lavantayı konsola koydum(*)
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta