neyi tutsam kırıntı zamanlara çıkıyor kapı
ortaçağ sandığından daha kalabalık hüznün
sarsak, hatıraya demirlenen üç beş çeyiz
kırıktı…
süremedim lavantayı konsola koydum(*)
her yer sözcük kırıntısı, nakaratı bayat şarkı
hangi kumaştan dikilmişse ölüm
kalp inleyişinden tanınır, kırk pare gülizar
bir öpüş bir de kırılınca daha ağırız ipekten
anneme söyledim
-oğlun öldü!
(*) hatay türküsü
''Göl'' kitabından. 2021
İbrahim Tığ 2Kayıt Tarihi : 27.5.2024 16:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!