Savaşta
Nasıl kurtulsun çocuk
Harcındaki izinden
Ve nasıl kurtulsun artık
Düşman bile olmayan
Karnındaki piçinden
Kayıt Tarihi : 22.9.2005 21:54:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Savaşta
Nasıl kurtulsun çocuk
Harcındaki izinden
Ve nasıl kurtulsun artık
Düşman bile olmayan
Karnındaki piçinden
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Şu anda buradasınız:Ağır Şiiri - Aynur Uluç
Şiir ID : 309931 - 2 Şubat 2025 Pazar - 04:48:41
ağ şu bildiğimiz ağ
ır ise şiir demek malum
Böyle başlarlar hayata. Her zaman beşiğe eğilip onları hayret, hayranlık ve sevecenlikle izleyecek biri vardır. Bu anneleri olmasa bile.
Şöyle bir şey okursunuz bir gün.
'Eğer kimse umursamıyorsa, o zaman çiçeklere ne olduğu önemli değildir.' (Daniel C. Dennett)
Yazar gerçekten çiçeklerden söz ediyor.
Bu sözü okuduğumdan beri, umursanmayan her şeyi düşünür, aldırışsız geçilen her şeye bağlar oldum.
Bu şiirin altında çocuklara bağlanacak elbette çiçekler.
Yalnızca savaşta mı.
Bütün bir hayatta ve her anında minik kır çiçekleri gibi çiğneyip geçiyoruz biz yetişkinler onları.
Yetişkin fakat aldırışsız ve anlayışsız ellerimizde eziliyorlar.
Kuruyorlar. Bir kitabın arasında saklanmaya bile değer bulunmada.
Dökülüyorlar.
Bahçevanlarının gözlerine bile takılmadan.
Büyüyorlar.
Savaşlar çıkıyor.
Yeni küçük çocuklar için dönüyor yetişkinlerin, kendi erken çağlarında kirletilmiş dünyaları.
Yeni çocuklar eski tecavüzlere uğruyorlar.
Sadece savaşta mı.
Sadece minik bedenleri mi
Çocukların erken büyüdüğü , insanların çok çabuk öldüğü bir yerde yaşamak ve yaşanan her acıya rağmen hayatta kalmaya çalışmak nasıl bir şey. İnsanın insana yaşattığı haksızlıkları ve acıları anlamak imkansız.
Değinmeden geçemeyeceğim:
Herhangi bir şiirin altına 'puan muhabbeti yapmak' ayıptır benim etik anlayışıma göre;böylesi bir şiir içinse ayıbın ötesidir.Bu nasıl bir bakıştır?Anlamakta zorlanıyorum.Manevi ezilmişlikleri anlatan böylesine bir şiire nasıl puan muhabbeti yapıyorsunuz allahaşkınıza?O arkadaşları kınıyorum.Şu populerlik muhabbetlerini bırakın artık ta,teknik bir bakışınız varsa onu verin geçin.Çağın manevi vebası diye düşündüğüm 'populerlik' kavramıyla değerlendirmeyin şiirleri artık,bu platformlarda olmasın bari bu fikirsel anomali.Teknik değin,içerik deyin,şekil deyin.Şiiri yorumlamak bu değil arkadaşlar.
Sağlıkla kalsın herkes.
Kaleme saygılar ayrıyeten,takmayın böyle zevzeklikleri efendim,siz işinize bakın.
puandan çokkkkkkk önce görülecek , devasa davalar var burada !
ne mutlu sana
TÜM YORUMLAR (6)