Ağıdımı Duymadılar Şiiri - Ünal Kale

Ağlıyorum için,için
Yaş dökülmüyor gözlerimde niçin
Derdimi atmışım içime bilin
Ağıdımı duysanız bile geçin gidin

Eriyorum ben için,için
Yaralıyım yürekten kalbimi biçin
Dostlarım sevmez beni niçin
Ağladığımı duyarsanız beni biçin

Göremiyorum gözlerim kör oldu
Hacıhasanlıda birer yiğitler öldü
O yigitlerin acısı içimde KOR oldu
Bir yabancı seni ne kadar bildi
Ağlasam bile Taylanım,Haydarım YETİM kaldı
Hacıhasanlıların bile yüzü güldü

Hacıhasanın cenazesi İSTANBULDA kılındı
Ayhanımın cenazesi kefenlere sarıldı
Köyümüzde baykuşlar ağıtlara dizıldi
Hacıhasanlı köyünde Bir mezar kazıldı
Ayhanımın ANASI kırizleri geçirdi

Övemem seni hacıhasanlı diyerek
Ağıdın sahte kendin bir dümmbelek
Zannetme karşındaki bir kelek
İnsan dedigin dosta candan gerek

Anıyorum sizleri ruhunuz şad
İstanbulda kaldı bizim kanat
Şaair ÜNAL KALE derki ruhunuza şad
Yanıyor HACIHASAHLI durdurun bizzat.