Ağıdım su'ya durmuş /Fırat ve Ruko...

.

Az kaldı taşın öyküsüne
Destan dizeceğim memleketime
Dize dize
Kelimelerle

aa canım taşlarla yatanım
sırtı yanığım
kemikleri kırığım
unuttum gülmeyi
düştüm sensizken deliliklere

Yalanıyla
Çok kalmaz yanımda
İnsan kadın olsa da
Yıkma içimi
Dağlama
Gözlerimi boyama
Merhamet et bağışla

Ağıdım sana taşım
Saç bırakmayan tarağın
Perdah çeken bıçağın
Fırat senin akışın

Taşım vardı sana
Sevdiğim yanımdayken
Kaydırdığım

Koşup kenarına
Saklandığımda
Attığım

Dizginlemek için elini ayağını
Taştan köprülerim
Demiryollarım

Taşım vardı sana fırat
Gülümü kopardığın

| Hiç büyümedim gülüm
Hızlı koşanlardan geri kalmak zor insana
Anlatmak zor değil
Meyven varsa sırtına atıp
Üşümemek için sarıyorsun elini
Dolamaya et
Yaraya çeşit otlar
Derin ha iyileşmez
Yar dokunmayınca

Eme'nin anasıda öldü
Gök gözlü ruko
Sen rukiye derdin
Genç yaş

- İnmede yok telaş-

Zemheri geldiğinde
Özlüyorsun toprağın kokusunu
Diz boyu kar
Adımların sana dönüyor
Yorulmak nedir karda yürüyünce anlıyorsun
Tipi vurunca yüzüne
Senin içinde boğulman kadar
Nefessiz kalıyor insan
Ve yeşerince her yer baharda
Yemyeşil olur munzur dibinde
Her köy her tarla
Nasıl dinç kalkar hava
Saklandığı karın altında
Görürsün erzincan’da
Baharda |

Yayılmış elin
Serilmiş ovaya saçın
Nazlı gelin
Yaralı sevda
Al fırat
Al benide yanına
Denize çıkar yolumuz
Bağla beni hışmına
Ateş düşmüş ocağıma
Bir de sen yakma

| Kan durmasın diye
Ağıdımı suya attım
Maviye boyadım
Maviadım|

Ağıdım su'ya durmuş
Türkü olmuş

Oyy fırat fırattt...

05.01.2005

.