*Ağdalı Bir Yalnızlık Hikâyesi*

Ağdalı bir yalnızlık hikayesinde
Rol üstlenmiş iki kişi,
Uzun uzun yaşananı, sahneye koyarken
Rastlamadılar hiç birbirlerine.
Yanlarından gerçerken birbirlerinin,
Gölgeleri değdi birbirlerine sadece…
................................

Kadın sözler biriktirdi içinde…
“Çok temiz tutulan bir sayfa, aynı zamanda boş kalmış bir sayfadır. Bunu anlıyorum. Elde var bir…
Tınısını içinde hissetmediğin, hiç bir şarkının güftesi de sen değilsindir. Bunu da biliyorum. Elde var iki…
Biriktiriyorum, biriktiriyorum…
'Ben bunu niye yapıyorum? ” dedi kendi kendine…
Adam haykırışta, başka bir yerde…
“Hayatın içinde ne varsa tutunduğum, çok da uzaklara götürmüyor beni…Vadiler aşmıyorum, ben kendimi aşamıyorum” dedi kendi kendine…
...........................

Ağdalı bir yalnızlık hikayesinde
Rol üstlenmiş iki kişi,
Uzun uzun yaşananı sahneye koyarken,
Yazık oldu…
Rastlayada bilirlerdi birbirlerine;
İyi bir replikle…