Agazadem Şiiri - Haruni Yıldırım

Ay şuâ gecede yıldız üşürken
Ğüneş gibi dogup derman olda gel
Ayrılıgı demli vurup deşerken
Gelmedin hayli bir zaman oldu gel

Agazadem yandım iz peşindeyim
Bulmaca misali çöz düşündeyim
Baharlarım bitti yaz kışındayım
Yüreğim inliyor keman oldu gel

Nice vasf ideyim gayrı yoruldum
Dizlerine çöküp kadem sarıldım
Bir selamın gelmez sana darıldım
Düştüm kör kuyuya duman oldum gel

Mecnun veş hare yaktın gülünü
Dehre revan oldu versen elini
Ey bir vefa çöller anlar halını
Leylasız sahralar umman oldu gel

Haruni canından cefa eyledi
Lütfuna şad edip vefa eyledi
Vahde ömrüm valla sefa eyledi
Dillere dökülmüş güman oldu gel

vasf (sıfat hal)
veş (peri gibi)
hare (dalgalı görünen)
güman (şüpe)
vahde (yalnızlık teklik)
şuâ (ışın)