Âgâz-ı Gazeliyyât 77 Şiiri - Agah

Gönül ki nükhet-i gîsû-yı yâr ile pürdür
O gonçedür ki nesîm-i bahâr ile pürdür
Çemende hˇ âhiş-i gül bülbülâne erzânî
Benem o deşt-i mahabbet ki hâr ile pürdür
Müyesser olsa da dil-hˇ âhum üzre câm-ı neşât
Misâl-i çeşm-i bütân hep humâr ile pürdür
Kafâda her birinün bir seg olmış âmâde
Bu sayd ki tutalum kim şikâr ile pürdür
Tecelli itse de ol meh ne fâ’ide Âgâh
Ki şimdi âyîne-i dil gubâr ile pürdür