Âteş-i cân-sûz-ı dil peymâne-i sahbâ yeter
Merhem-i dâg-ı mahabbet penbe-i mînâ yeter
Ey gül-i nev-reste olma hem-dem-i her bü’l-heves
Müdde‘â ger şöhret-i hüsn ise bir şeydâ yeter
Dâm u dâne hâcet olmaz murg-ı dil teshîrine
Gûşe-i ebrû ile ey şûh bir îmâ yeter
Küşte-i tîg-ı tegâfül oldı hep ehl-i niyâz
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta