Âgâz-ı Gazeliyyât 293 Şiiri - Agah

Zuhûr itmiş hat-ı müşgîn degül tarf-ı ‘izârından
Görinür dûd-ı hâl-i ‘anberîn âteş kenârından
Derûn-ı dilde pinhân itdügüm tîr-i cefâdur hep
Bu müjgânlar ki çıkmış çeşm-i pür-hûn cûy-ı bârından
Beni görse bu rüsvâlukla ger dâmân-ı sahrâda
Çıkar Mecnûn girîbân-çâk âgûş-ı mezârından
Gelen âvâz-ı pây-ı dilrübâdur gûşuma yoksa
Sadâ eyler derûnum şîşe-i dil inkisârından
O gülzâra ne ragbet kim hazân ide mükâfâtın
Esîr-i gülşen-i dâgum ki düşmez i‘tibârından
Unutdı gonçe-i dil gerçi ki açılmagı Âgâh
Usandum ben dahı dehrün hazân-ı nev-bahârından