Âgâz-ı Gazeliyyât 216 Şiiri - Agah

Tebhâle ile remz-i dehânına irişdük
Bir noktadan esrâr-ı nihânına irişdük
Bir niçe zamân hıdmet-i zülfünde bulunduk
Naziklük ile mûy-ı miyânına irişdük
Oldı hat-ı müşgîni de menşûr-ı sad-âşûb
Hüsnün hele pür-fitne zamânına irişdük
Nâ-çâr gül-i dâg-ı koruz şîşe-i dilde
Bu bâgçenün fasl-ı hazânına irişdük
Bu fâ’ide yetmez mi ki bâzâr-ı cihânun
Ne sûdını gördük ne ziyânına irişdük
Satsan kühen eş‘ârı da mecmû‘alar itsek
Âgâh gibi tâze-zebânına irişdük