Olaydı bir dem ol şîrîn-dehenle hem-zebân olmak
Göreydi nicedür Ferhâd-ı rüsvâ-yı cihân olmak
Yeter vâ-beste olduk hâline zülfün nümâyân it
Gönülde ârzû var bir zamân bî-hânmân olmak
Perîsin yâ melek yâ hûr ey meh hîç görünmezsin
Niçe bir bâg-ı cennet gibi gözlerden nihân olmak
Pür itmişdi figan vâh ile gamhânesin Ya‘kûb
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta