Devrilmiş çınar ağacına benzer deli gönlüm
Kuruyup odun olacak gibi yanacak gibi
Acımasız alevler sarmalayacak kül yapacak gibi
Yeşermeden solup gidecek toprak olup örtü olacak
Serzenişteyim yine seyir defterimi karalıyorum
Aydan öte bir uzaklık sanki gönlümdeki ufuklar
Ardına bakmayışına kızgın bir o kadar öfke yağıyor sanki
Dalmışım derinliğine devrim olacak seni söküp çıkarmak
Harlı yollar geziyor ayaklarım canına değmiyor
Senden daha çok nasıl yaka bilir ki canını ciğerini
Solgun bir kışa dönüyorum karsız yağmurunda üşüyorum
Isısını kaybeden güneş gibi sensizliğimle ölüyorum
Bağrıma bastığım küller alev alıyor yakıyor
Sormuyorum nedenlere, bulabilmek mümkün mü diye
Demliyorum gözyaşımı, sunmak için yalnızlığıma
Ve ağartıyorum saçlarımı yıllara inat sensizliğin yaşlanışında…
Zennehar Yılmaz
28 Eylül 2011 Çarşamba, 13:59:43
Ne taze ölüyü mezar.
Ne de şeytan, bir günahı,
Seni beklediğim kadar.
Geçti istemem gelmeni,
evet öyle biraz...
çok teşekkür ederim saygı selam olsun...
Şiirinizi
begeniyle okudum
Teşekkür ederim sağolun...
çok güzel.yüeğinize sağlık..
yılların yükü omuzda kalsa insan toprakta yaşardı yük sadece yürekte gizlenir ve öyle bir yürektirki ne yüklersen kabuldür der istemem demez ... yükü olmayan yürekte ağırlık olmazsa hissetmesi mümkün olmaz anlamaz anlatamaz...saygılar
çok güzel duygularınızı dille gelişi ama yılların yükü omuzlarınızda gibi hissetim
Bu şiir ile ilgili 7 tane yorum bulunmakta