Devrilmiş çınar ağacına benzer deli gönlüm Kuruyup odun olacak gibi yanacak gibi Acımasız alevler sarmalayacak kül yapacak gibi Yeşermeden solup gidecek toprak olup örtü olacak Serzenişteyim yine seyir defterimi karalıyorum Aydan öte bir uzaklık sanki gönlümdeki ufuklar Ardına bakmayışına kızgın bir o kadar öfke yağıyor sanki Dalmışım derinliğine devrim olacak seni söküp çıkarmak Harlı yollar geziyor ayaklarım canına değmiyor Senden daha çok nasıl yaka bilir ki canını ciğerini Solgun bir kışa dönüyorum karsız yağmurunda üşüyorum Isısını kaybeden güneş gibi sensizliğimle ölüyorum Bağrıma bastığım küller alev alıyor yakıyor Sormuyorum nedenlere, bulabilmek mümkün mü diye Demliyorum gözyaşımı, sunmak için yalnızlığıma Ve ağartıyorum saçlarımı yıllara inat sensizliğin yaşlanışında… Zennehar Yılmaz 28 Eylül 2011 Çarşamba, 13:59:43
Zennehar YılmazKayıt Tarihi : 25.12.2011 22:56:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
begeniyle okudum
TÜM YORUMLAR (7)