Ağardı saçları kız kulesinin

bas ucumda biriken herseyi
alabilirsin artık çocuk...
elimde avucumda kalanları
alabilirsin...
artık ağlamadan
kar ve çamur içindeki çocuk

mevsim geçer
sehir saklanır sokak lambalarına
soğuk biraz daha
sığınır kar tanelerine...
yolculuklar tanrılasır kalbimizde...
yolculuklar tanrılaşır birazdan
yolculuklar...
tanrılaşır biraz..
ka(l) belerimizde ey çocuk

dayanır kemiğe zaman...
an uzar
haber verir yokluğa
içi hüzünle dolduktan sonra
geleceğin,
şimdi olur
yüzünün koylarından
taşan hasret...
an
uzar ölümle
buluşunca fotoğraflarında
acı başlar
yalvaran ellerde

ey çamurlu çocuk!

bu sabah ağardı saçları kız kulesinin.
bu sabah
herkes
kendini
terk etti
bu sabah herkes
terkedildi,edilsin..

alıp gitsin diğerleri
kalan acıları ve
başuçlarında
birikenleri...
ey çocuk..
kalbim