Bu sabah oturdum ağaran saçlarımla sohbete daldım.
İlk beyaz teli bulup sordum.
Neden bu kadar erken beyazladın diye.
Cevap veremedi sustu sakince.
Sonra usulca fısıldadı kulağıma.
Haydi sen söyle kalbin hep ağlarken neden yüzün güldü.diye.
Şaşırdım dondum kaldım bu kış günü.
Dedim sen saçlarımın akısın yüzümün çizgileriyle uğraşman neden
Kayıt Tarihi : 3.12.2014 14:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)