Ne civanlar geçti şu yalan mekanda
Hiçbiri sen kadar koymadı agam.
Sana geldiğim yol çamurdu, dikendi
Hiçbiri sen kadar yakmadı agam.
Düştüğün yüksekler kardır, borandır
Ardında koyduğun feryat figandır
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık



