Ağalık Şiiri - Kemal Berk

Bir elin verdiğini, diğeri hiç duymazdı
Düzen mi değişti ki, kafam niye almıyor
Herkes dikmiş gözünü, izliyor el cebini
Cebimizden çalanlar, bak ağalık yapıyor

Belinde silahıyla yanında üç beş adam
Havasından geçilmez, kadına diyor madam
Garibe korku salar, güçlüye diyor ağam
Gariplerden toplayıp, bak ağalık yapıyor

Kalabalık içinde, kendini gösterirken
Göstermelik bir koç’a, serveti akıtırken
Reklamını yaparak, sevgiye özenirken
Riyakar sevgisiyle, bak ağalık yapıyor

Esnafın yatkın malı, ucuza kapatılıp
Öğrenciye verirken, kameraya alınıp
Faturalar şişerek, vergiden kaçırılıp
Sahtekâr yüzleriyle bak ağalık yapıyor

Tarla, tapan, mal, mülkün, gücü ile insana
Hüküm sürüp ezerler, ezerken de sefada
Hak hukuk kalmayınca, meydan kaldı çalana
Kadir kıymet bilmeyen, bak ağalık yapıyor

İşini bilen beyler, alıp benden kaçıyor
Avuç açan birine, nasıl tersten bakıyor
Herkes ayrı çalarken, el öpene saçıyor
Elimden çalan beyler, bak ağalık yapıyor

Eskiden yoktu hani, ne mektep ne medrese
Okuyup iş bilenler, hüküm sürer her yerde
Edep ahlak yok olup, hileyi öğrenince
Zalimlik şan şerefmiş, bak ağalık yapıyor

Çalanın adı sanı, her yerde biliniyor
Her gün yeni şekilde, hırsızlık ediliyor
Devlet millet demeden, hortumla emiliyor
Ruhsuz, kansız, soysuzlar, bak ağalık yapıyor

Avaneyi toplayıp sohbetler yapılırken
Babacan tavırlarla, balları damlatırken
Yardımı alan veren, asla bir kez bilmezken
Sırtları sıvazlayan, bak ağalık yapıyor

Kemal’eren Kemal Berk
9.1.2021