Ağalar Şiiri - İbrahim Pataz

Kenardan köşeden, salma seyipler,
Bağımıza dolar oldu ağalar.
Övünç vesilesi, şimdi ayıplar,
İt, sahibin dalar oldu ağalar.

Gerçeklerden etkilidir, sanallar,
Yüz yıl öte tuzak kurar hin eller,
Su yerine lağım akan kanallar
Goncaları sular oldu ağalar.

Buralarda kan akarken musluklar,
Bir sır gibi gizleniyor pislikler,
Uçuruma götürüyor dostluklar,
Boş başlara yular, oldu ağalar.

İnsaf umduk senelerce Batı’dan,
Yürekleri, demirden de katıdan,
Avuç açtık, borç dilendik kötüden,
Bize böyle neler oldu ağalar?

Aç gözlüdür, doymak bilmez tekeller,
Elitlerde simgeleşti sakallar,
Çevremizde, uyuz, kuduz, çakallar,
Bize dişin biler oldu ağalar.

Sayılmıyor başımızda sayınlar,
Kurtlar ile dalga geçer koyunlar,
Soyumuza sergilenen oyunlar,
Akılları, çeler oldu ağalar.

Zirvelerde birleşirken obalar,
Eteğinde sopa gizler abalar,
Dünyadaki Türk düşmanı çabalar,
Yüreğimi deler oldu ağalar.

Hiç kimseye geçmez oldu sözümüz
Hakarete kızarmıyor yüzümüz,
Sözde dostlar yeryüzünden izimiz,
Açık açık siler oldu ağalar.

Katillerin sulh maskeli yüzü var,
Her fitnede parmağının izi var,
Aç kurtlara yem olacak kuzular,
Arkasından meler oldu ağalar.

Kalleşi kahpeyi gördükçe gözüm,
Kor düşer içime, dağlanır özüm,
Haclının terörle bulduğu çözüm,
Müslüman’ı böler oldu ağlar..

Borusunu öttürürken alçaklar
Makamlara emir verir kaçaklar,
Umut ile baktığımız çiçekler,
Açılmadan solar oldu ağalar.

ELEMİ der: Ayrılalı özden biz,
Eli övdük, söz etmedik bizden biz,
Şimdi düştük işte böyle gözden biz,
Herkes bize güler oldu ağalar.
31/01/2007/Adana
İbrahim PATAZ