Evladımın evladı,yaradan'dan armağan
Gözü babadan almış,anneye benzer burun
Heybesinde getirmiş,mutluluk yağmurları,
Sevinçlere neşeye,bereket olur torun
Derlerdi inanmazdım evlattan tatlı diye
Neden üşüyorum her yer karmıki
Nasılda soğukmuş ayrılık nasıl
Artık fazla söze gerek varmıki
Bu aşkın çatısı çökmüş velhasıl
Düşlerde umuda pay bırakmadık
Hangi yağmur söndürür bu ateşi
Nasıl yakıp geçtiğini bir bilsen
Unutmaya çalışırken herşeyi
Yine akşam,yine hüzün,yine sen
Mühür vurdun gönlümdeki fermana
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!