Ağaçtan Bir Dostum Var

Çok sevdiğim, bir dostum var
O’ da ağaçtan.
İnatçı’ mı, inatçı, söz dinlemez çok zaman.
Ben konuşurum o konuşmaz, sadece dinler inadından.
Oysa severim onu.
O benim, sevdalımdır, ben onsuz olamam.
Olsa’ da o dostum, ağaçtan.

Dert ortağımdır, o benim.
Bir tek onunla paylaşırım, çekip durduğum derdimi.
Bir tek, o dinlerdir.
Bazen inat etse’ de dinlememekte, ısrar etse de.
Onunla gülerim.
Ve ben, onunla paylaşırım,
Yaşamımdaki, her türlü başıma geleni

Sevilmeyi severdir okşasam.
Bir ben değil, o da çok severdir beni.
Ve destek verirdir bana, ben ne zaman yorulsam.
O bana âşıktır ve ben ona.
Yalnız,
Kızar bana, bir başkasına sever gibi bakarsam.
Buna rağmen, vefalıdır
Hiçbir zaman ayrılmaz o dost yanımdan.

28 Eylül 2014-09-28