Seni hatırladım yine.
Sonbahar yaprakları yere düşünce.
Sensiz bir bahar daha gidiyor
Ama son değil.
İş de konuştuğumuz sedir ağacı.
Bu oynaştığımız köknar.
Karşıdaki anlaştığımız ulu söğüt.
Omu? Ayrıldığımız dikenli çam.
Seni hatırladın yine.
Sensiz geçen mevsimleri
Neşene sesine gülüşüne.
Hasret kaldım sevgilim.
Çorlu Kasım 1995
Yılmaz BarıtlıKayıt Tarihi : 25.1.2010 13:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!