AĞAÇLARIN İNSANLARDAN ŞİKÂYETİ
Ağaçlar konuşmaz, dili yok sanma,
Niye bu düşmanlık ey insanoğlu?
Rantçı, çıkarcının sözüne kanma,
Neye bu düşmanlık ey insanoğlu?
Gölgemde dinlenir, meyvemden yersin,
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.