AĞAÇLARIN İNSANLARDAN ŞİKÂYETİ
Ağaçlar konuşmaz, dili yok sanma,
Niye bu düşmanlık ey insanoğlu?
Rantçı, çıkarcının sözüne kanma,
Neye bu düşmanlık ey insanoğlu?
Gölgemde dinlenir, meyvemden yersin,
Sobanda yanmasam kışın üşürsün,
Ekmekle, aşını taş mı pişirsin?
Neden bu düşmanlık ey insanoğlu?
Nehirler üssüne köprü yaparsın,
Bin çeşit meyvemi toplar satarsın,
Hamaklar kurarak hatlar, zıplarsın,
Niye bu düşmanlık ey insanoğlu?
Zararımı söyle kururum kesme,
Benim oluğumdan akar çok çeşme,
Balta ile kesip bağrımı deşme,
Niçin bu düşmanlık ey insanoğlu?
Ahşap ev yaparsın eşiği benden,
Doğan çocukların beşiği benden,
Çok insanın çömçe, kaşığı benden,
Niye bu düşmanlık ey insanoğlu?
Su, ayran içersin ağaç bardaktan,
Odunun, keresten tümü ormandan,
Ateş tutuşturun kozalak, çamdan,
Neden bu düşmanlık ey insanoğlu?
Binlerce kuşların yuvası bende,
Bozarsın hepsini vicdanın nerde?
Sapı benden olan balta da sende,
Neye bu düşmanlık ey insanoğlu?
Rızazade, utanırım neslimden,
Dilerim ki zarar gelmeye benden,
Ben adıma özür dilerim senden,
Niçin bu düşmanlık ey insanoğlu?
30.08.2022
Fahri Bulut Rızazade
Kayıt Tarihi : 31.8.2022 16:17:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ahşap ev yaparsın eşiği benden, Doğan çocukların beşiği benden, Çok insanın çömçe, kaşığı benden, Niye bu düşmanlık ey insanoğlu?

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!