dallarına sımsıkı sarılamayan,
soğuktan benizleri saprası kesilen yapraklar
soğuğa, gelen kışa inat
son danslarını yaparak,
toprağa dokundurmadan önce dudaklarını
ve güneşin çaresizliğini anlayamadan
sert bir bakış atarken sönük ışıklarına
yada intihar edercesine
rüzgarın dallardan iteklemesiyle,
ve yine
soğuğa, gelen kışa ve rüzgarın kalleşliğine inat
işte bak düşüyor birisi daha
işte bak intihar ediyorlar
işte ağaçların altınları
bunun içindirki yastadır tüm çimenler
yastadır teker teker kendilerine kefen olan yapraklar için
ve ağlarlar her seher vakti
çiğ düştü sanma sakın...
23.10.2008
Çağrı Fırat AltayKayıt Tarihi : 22.12.2010 12:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!