Ağaçlarda insan gibi yaşlanınca eğilir,
Köklerden evlat doğar, filizler verir.
Kah gölgedir kah çatı, rızk-ı suyu iletir.
İster “ana”, ister ”baba” kardeş deyiver.
Gövdesi siper olur, yaprakları örtüdür.
Onu sarar sarmalar, evlat bilir büyütür.
Nasılsa öyle yaşanacaktı
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı
Devamını Oku
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta