Ağaçlar ve İnsanlar

Ağaçlara benzemez insanın doğası
enkazlarıyla yükselir yaşı geçtikçe
ya yıktıkları ile bilinir, ya yıkıldıkları...
Bir kıta gibi farklıdır sahanlığı her insanın.
Tıpkı iki ucu gibidir coğrafyada;
kuzeyi ne kadar soğuksa, güneyi o kadar sıcaktır.
Ya kalleştir insan, ya doğuştan bir sakat.
Arası olmaz mı bunun? olur elbet, olur!
Olur da, o kendine yaramaz biridir daha çok
iyidir biraz, biraz salaktır kendisi.
Başkaları için üzülmek gibi mesela!
Mesela;
son parasını bir tinerciye verecek kadar...
Ağaçlara benzemez bu insan hiç
Hep tüketir... Hep tüketir! ..
Işığı gördüğü o ilk andan o büyük karanlığa kadar
her şeye zarar, ziyandır.
Ömrünü toplasan daha çok, kırdıklarıyla bilinir!
Neye yarar bu insan? Neye!
Hiç bir şeye! Hiç bir...
Hiç...
Hiç şu ağaçlar öyle midir?