Ağaçlar ve İnsanlar * Şiiri - Onur Şevik

Yapraklarını döker ağaçlar kış gelince,
Kurur, rüzgara karışır kaybolur gider,
Bir gövde iki tane de kol kalır ya yanların da
Sanırsın ki bu ağaç kurur, ölür biter..

Bahar gelir terlemeye başlar dallar,
Tomurcuklar açar, çiçekler çıkar
Birden bire yemyeşil yapraklar açar dalların da
Sanırsın ki bu ağaç hep böyle yaşar gider...

Ağaç bile olsa her bahar tane tane örtüyor dallarını
İnsanlar neyi örnek alıyorlar da açıyorlar her yanlarını
Kış gelecek ve dökülecek bütün yapraklar bir bir
Sanırsın ki örtecek yaprakları yok, dallarını...!