Ağaçlar Meyveye durmuş…

Badem,can eriği,yeni dünya,kayısı…
Sırayla çıkıp, can verir biz insanlara.
Tut,Şeftali,vişne,kiraz…Çoktur sayısı
Afiyetle yenmek içindir baksana dallara.

İlkbahar mevsimi ile yeşerir her yer,
Ağaçlar çıkardıkları o yeşil elbiseyi giyer.
Canlılar çevrenin güzelliğini seyreyler.
Bu güzellikleri görüp, sevmeli insanlar…

Arılar bal özü almak için çiçeklere koşar,
Güneşi gören ağaçlar yeşerir,iyice coşar.
Soğuk olunca çiçeğini döker, biraz şaşar.
Bu olayları görüp, şükretmeli insanlar…

Yine de meyveye durmaya başlar ağaçlar,
Dalından sarkmaya başlar, doğal ilaçlar.
Kimi zaman üzerini örter yemyeşil saçlar.
Bu doğallığı görüp,yemeli işte insanlar…

Her mevsimin kendine ait meyvesi var,
Bütün insanların meyvelere hevesi var.
Ağaç da olsa kendi yavrusunu övesi var.
Bu meyveleri görüp, övmeli işte insanlar…
Hasan Kaya
Eğitimci-Şair-Yazar