İlk kaçan kuşlar oldu benden
daha haberleri yoktu
dağın arka yüzünün bana ait olduğundan
Ağaçlar kalakaldı
Yaban atları dört ayak üstünde peran peran
ürktüler üstlerine düşen gölgemden
er geç kördüğüm olacaktı kuyrukları
Ağaçlar dikili kaldı
hışırdasa da yaprakları
Karnı üstünde sürünenler
zehir sağacağımdan habersiz dişlerinden
deliklerine aktılar
Kalakaldı ağaçlar
Fildişi, geyik boynuzu
yılan derisi, aslan postu
yüküm pek ağır değildi henüz
Elim ermemişti su diplerine daha
şimdilik sularda aksim depreşiyordu
Her şey kaçıyordu köşe bucak
kovuk mağara in
Geride ağaçlar kaldı
Kayıt Tarihi : 31.10.2001 09:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
BİR ORMAN GİBİ KARDEŞÇESİNE (NAZIM HİKMET)
ÇOK SEVEN SEVDİĞİ İÇİN AYAKTA KALIR
YORGUNDA OLSA ACIYLA AĞLASA DA
BELLİ ETMEMEYE ÇALIŞIR Kİ
AŞKIDA ÜZÜLÜP DAHA DA ÇOK YORULMASIN
SIKINTISI İKİYE KATLANMASIN İSTER
OYSA ÇOK RAHAT SANIR ONU HAİNCE DÜŞÜNENLER...NE DÜŞÜNÜRLERSE DÜŞÜNSÜNLER
TÜM YORUMLAR (1)