Yaprak değildir aslında,
Kuru kalpler dökülür,
Her hazan dallarından.
Savrulur rüzgarlarla,
Kavrulmuş sevdalardan.
İnerken toprağa,
Son kez göz gezdirir.
Aşkını verdiği,
Çiçeğine,dalına,budağına.
Bilir artık,
Kavuşmak mahşeredir.
İşte bu yüzden,
Toprağa düşen her yaprak.
Ağaçların gözyaşı,
Aşıkların Ya sabır çeken,
Tesbih taneleridir.
Kayıt Tarihi : 28.3.2014 14:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!